سفارش تبلیغ
صبا ویژن

رابطه دختر و پسر، آزاد یا ممنوع!(1)

بسم الله الرحمن الرحیم

اسلام و رابطه دختر و پسر!

انسان موجودی اجتماعی می باشد، و این نیاز در انسان به گونه ای است که او نمی تواند به تنهایی زندگی کرده و نیاز های خود را برآورده سازد. لذا از ابتدا سعی می کند با حضور در جمع و اجتماع به رفع نیاز های خود بپردازد.

یکی از این نیاز ها، نیاز به رابطه با جنس مخالف می باشد و انسان از آن طریق به ارضای نیاز های عاطفی و جنسی خود می پردازد. و این نیاز از واجب ترین نیاز ها می باشد که بایستی به آن پاسخی صحیح داده شود.

و در این مورد خداوند می فرماید:

هُنَّ لِبَاسٌ لَّکُمْ وَ أَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ .(بقره، 187)

آنها لباس شما هستند و شما لباس آنها (هر دو زینت هم و سبب حفظ یکدیگرید).

و بایستی توجه داشت که خداوند خود این نیاز را در انسان قرار داد و البته این نیاز را در تمام موجودات زنده قرار داد. چراکه خود او بود که همه چیز را به صورت نر و ماده آفرید.

وَ أَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثى (نجم، 45)

و اوست که دو زوج نر و ماده را آفرید .

لذا بایستی طریقی را برای وصول به آن فراهم کرده باشد، از این رو فرموده است:

فَانْکِحُوا ما طابَ لَکُمْ مِنَ النِّساءِ مَثْنى وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ (نساء، 3)

با زنان پاک (دیگر) ازدواج نمائید، دو یا سه یا چهار همسر.

فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَریضَةً (نساء، 24)

و زنانى را که متعه [ازدواج موقت] مىکنید، واجب است مهر آنها را بپردازید.

و به این صورت خداوند به معرفی ازدواج موقت و دائم برای رفع نیاز جنسی و عاطفی می پردازد.

و در مورد ازدواج موقت از امام صادق(ع) روایت شده است:

عن بکر بن محمد عن الصادق(ع) حیث سئل عن المتعة فقال أکره للرجل أن یخرج من الدنیا و قد بقیت خلة من خلال رسول الله(ص) لم تقض.(1)

از امام صادق(ع) در مورد متعه سوال کردم.

امام(ع) فرمودند: من دوست ندارم مسلمانی بمیرد، در حالی که به یکی از سنت های پیامبر(ص) عمل نکرده باشد.

البته خداوند برای ازدواج محدوده ای را مشخص فرموده است و لذا دستور می دهد:

1- وَ لَا تَنکِحُواْ الْمُشْرِکَاتِ حَتىَ یُؤْمِنَّ وَ لَأَمَةٌ مُّؤْمِنَةٌ خَیرٌْ مِّن مُّشْرِکَةٍ وَ لَوْ أَعْجَبَتْکُمْ وَ لَا تُنکِحُواْ الْمُشْرِکِینَ حَتىَ یُؤْمِنُواْ وَ لَعَبْدٌ مُّؤْمِنٌ خَیرٌْ مِّن مُّشْرِکٍ وَ لَوْ أَعْجَبَکُمْ أُوْلَئکَ یَدْعُونَ إِلىَ النَّارِ وَ اللَّهُ یَدْعُواْ إِلىَ الْجَنَّةِ وَ الْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَ یُبَینُِّ ءَایَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ(بقره، 221)

و با زنان مشرک و بتپرست، تا ایمان نیاوردهاند، ازدواج نکنید! (اگر چه جز به ازدواج با کنیزان، دسترسى نداشته باشید زیرا) کنیز باایمان، از زن آزاد بتپرست، بهتر است هر چند (زیبایى، یا ثروت، یا موقعیت او) شما را به شگفتى آورد. و زنان خود را به ازدواج مردان بتپرست، تا ایمان نیاوردهاند، در نیاورید! (اگر چه ناچار شوید آنها را به همسرى غلامان باایمان درآورید زیرا) یک غلام باایمان، از یک مرد آزاد بتپرست، بهتر است هر چند (مال و موقعیت و زیبایى او،) شما را به شگفتى آورد. آنها دعوت به سوى آتش مىکنند و خدا دعوت به بهشت و آمرزش به فرمان خود مىنماید، و آیات خویش را براى مردم روشن مىسازد شاید متذکر شوند!

از آنجا که مشرک بسیار پست و بی ارزش می باشد و شرک از عوامل دخول ابدی در آتش می باشد"إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِه"(نساء، 48)، خداوند از ازدواج با مشرکان نهی کرده و اجازه به این کار نداده است.

2- وَ لَا تَنکِحُواْ مَا نَکَحَ ءَابَاؤُکُم مِّنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَةً وَ مَقْتًا وَ سَاءَ سَبِیلاً.

حُرِّمَتْ عَلَیْکُمْ أُمَّهَتُکُمْ وَ بَنَاتُکُمْ وَ أَخَوَاتُکُمْ وَ عَمَّاتُکُمْ وَ خَالَاتُکُمْ وَ بَنَاتُ الْأَخِ وَ بَنَاتُ الْأُخْتِ وَ أُمَّهَاتُکُمُ الَّتىِ أَرْضَعْنَکُمْ وَ أَخَوَاتُکُم مِّنَ الرَّضَعَةِ وَ أُمَّهَاتُ نِسَائکُمْ وَ رَبَئبُکُمُ الَّتىِ فىِ حُجُورِکُم مِّن نِّسَائکُمُ الَّتىِ دَخَلْتُم بِهِنَّ فَإِن لَّمْ تَکُونُواْ دَخَلْتُم بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ وَ حَلَئلُ أَبْنَائکُمُ الَّذِینَ مِنْ أَصْلَابِکُمْ وَ أَن تَجْمَعُواْ بَینَْ الْأُخْتَینِْ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللَّهَ کاَنَ غَفُورًا رَّحِیمًا.

وَ الْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ کِتَابَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ أُحِلَّ لَکُم مَّا وَرَاءَ ذَالِکُمْ أَن تَبْتَغُواْ بِأَمْوَالِکُم محُّْصِنِینَ غَیرَْ مُسَافِحِینَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنهُْنَّ فََاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَةً وَ لَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا تَرَاضَیْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِیضَةِ إِنَّ اللَّهَ کاَنَ عَلِیمًا حَکِیمًا.

وَ مَن لَّمْ یَسْتَطِعْ مِنکُمْ طَوْلاً أَن یَنکِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مَّا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُم مِّن فَتَیَتِکُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِیمَانِکُم بَعْضُکُم مِّن بَعْضٍ فَانکِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَ ءَاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ محُْصَنَاتٍ غَیرَْ مُسَافِحَاتٍ وَ لَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَینَْ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَیهِْنَّ نِصْفُ مَا عَلىَ الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ذَالِکَ لِمَنْ خَشىَِ الْعَنَتَ مِنکُمْ وَ أَن تَصْبرُِواْ خَیرٌْ لَّکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ(نساء، 22 الی 25)

با زنانى که پدران شما با آنها ازدواج کردهاند، هرگز ازدواج نکنید! مگر آنچه در گذشته (پیش از نزول این حکم) انجام شده است زیرا این کار، عملى زشت و تنفرآور و راه نادرستى است.

حرام شده است بر شما، مادرانتان، و دختران، و خواهران، و عمهها، و خالهها، و دختران برادر، و دختران خواهر شما، و مادرانى که شما را شیر دادهاند، و خواهران رضاعى شما، و مادران همسرانتان، و دختران همسرتان که در دامان شما پرورش یافتهاند از همسرانى که با آنها آمیزش جنسى داشتهاید- و چنانچه با آنها آمیزش جنسى نداشتهاید، (دختران آنها) براى شما مانعى ندارد- و (همچنین) همسرهاى پسرانتان که از نسل شما هستند (- نه پسرخواندهها-) و (نیز حرام است بر شما) جمع میان دو خواهر کنید مگر آنچه در گذشته واقع شده چرا که خداوند، آمرزنده و مهربان است.

و زنان شوهردار (بر شما حرام است) مگر آنها را که (از راه اسارت) مالک شدهاید (زیرا اسارت آنها در حکم طلاق است) اینها احکامى است که خداوند بر شما مقرّر داشته است. اما زنان دیگر غیر از اینها (که گفته شد)، براى شما حلال است که با اموال خود، آنان را اختیار کنید در حالى که پاکدامن باشید و از زنا، خوددارى نمایید. و زنانى را که متعه [ازدواج موقت] مىکنید، واجب است مهر آنها را بپردازید. و گناهى بر شما نیست در آنچه بعد از تعیین مهر، با یکدیگر توافق کردهاید. (بعداً مىتوانید با توافق، آن را کم یا زیاد کنید.) خداوند، دانا و حکیم است.

و آنها که توانایى ازدواج با زنان (آزاد) پاکدامن باایمان را ندارند، مىتوانند با زنان پاکدامن از بردگان باایمانى که در اختیار دارید ازدواج کنند- خدا به ایمان شما آگاهتر است و همگى اعضاى یک پیکرید- آنها را با اجازه صاحبان آنان تزویج نمایید، و مهرشان را به خودشان بدهید به شرط آنکه پاکدامن باشند، نه بطور آشکار مرتکب زنا شوند، و نه دوست پنهانى بگیرند. و در صورتى که «محصنه» باشند و مرتکب عمل منافى عفت شوند، نصف مجازات زنان آزاد را خواهند داشت. این (اجازه ازدواج با کنیزان) براى کسانى از شماست که بترسند (از نظر غریزه جنسى) به زحمت بیفتند و (با این حال نیز) خوددارى (از ازدواج با آنان) براى شما بهتر است. و خداوند، آمرزنده و مهربان است.

با توجه به (نه بطور آشکار مرتکب زنا شوند، و نه دوست پنهانى بگیرند.) خداوند نهی از زنا و دوستی یا به معنای کلی نهی از روابط نا مشروع می کند.

و در روایات هم برای جلوگیری از فساد و شهوت رانی به مردان دستور داده شده حتی از صحبت با زن نامحرم خود داری کنند:

قال رسول الله(ص)

ایّاکم و مُحادثهَ النساء فانه لا یخلوا رجل بامراهٍ لیس لها مَحرمٌ الا همّ بها.

از گفت و گو با زنان دوری کنید زیرا مردی با زنی خلوت نمی کند مگر اینکه قصد او می کند.(2)

و یا در روایت دیگری حضرت رسول(ص) مردان را، امر به دوری کردن از زنان می نماید:

اتقوا الدنیا و اتقوا النساء فان ابلیس طلّاعٌ رصّادٌ و ما هو بشیءِ من فَخَوفِهِ باوثَقَ لصیده فی الاتقیاء من النساء.(3)

از دنیا و زنان(نامحرم) دوری کنید، زیرا شیطان با آگاهی کمین می کند و مطمئن ترین دام شیطان برای صیدِ پرهیزگاران، زنان است.

و خداوند برای این که این قوانین قابل اجرا باشد و تحریکات جنسی مانع اجرای آن ها نشوند، به مرد ها دستور می دهد:

1- قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّواْ مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَ یحَْفَظُواْ فُرُوجَهُمْ ذَالِکَ أَزْکىَ لهَُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرُ بِمَا یَصْنَعُونَ(نور، 30)

به مؤمنان بگو چشمهاى خود را (از نگاه به نامحرمان) فروگیرند، و عفاف خود را حفظ کنند این براى آنان پاکیزهتر است خداوند از آنچه انجام مىدهید آگاه است!

به دلیل اینکه مردان بسیار تحریک پذیر بوده و زن ها هم بسیار زیرک و جذاب هستند، خداوند حتی اجازه نمی دهد تا مرد نامحرم به آنها نگاه بکند و از این کار نهی می نماید.

در این خصوص حضرت رسول(ص) فرموده اند:

استعیذوا بالله من شرار النساء و کونوا من خیارهنّ فی حذر.(4)

از شر زنانِ (بد) به خدا پناه ببرید و از زنان خوب بترسید.

چراکه زنان موجب تحریک مردان شده، و آنها را به گناه می کشانند. و در این میان زنان بد و فاسده با دعوت مردان به سمت خود و آلوده کردن آن ها موجب گناه مردان می شوند. و زنان خوب نیز اگر خود را حفظ نکنند مردان در اثر تحریک به سمت آنها کشیده شده و به گناه آلوده می شوند.

و مردان اگر می خواهند که از این بلا دور بمانند، اولین کاری که بایستی انجام دهند، این است که چشم خود را حفظ کرده و برای آن حجابی قائل شوند.

در مورد چشم و حفظ آن امام صادق(ع) فرموده اند:

النظر سهم من سهام ابلیس مسمومٌ و کم من نظره اورثت حسره طویله.(5)

نگاه، تیری زهر آگین از تیر های شیطان است، و چه بسا یک نگاه حسرتی طولانی در پی داشته باشد.

و همین مساله می باشد که باعث شد تا حضرت موسی(ع) به دختران شئیب بگوید:

قال موسی: کونی خلفی و عرَّفنی الطریق، فانا قوم لا نَنظُرُ الی ادبار النساء.(6)

پشت سر من راه بیا و راه را به من نشان بده؛ زیرا ما مردمی هستیم که به پشت سر زنان نگاه نمی کنیم.

و آز انجا که اجرای این دستور بدون همکاری زن ها امکان پذیر نمی باشد، خداوند به زن ها دستور می دهد:

2- وَ قُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَرِهِنَّ وَ یحَْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ لْیَضْرِبْنَ بخُِمُرِهِنَّ عَلىَ جُیُوبهِِنَّ وَ لَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ ءَابَائهِنَّ أَوْ ءَابَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنىِ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنىِ أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیرِْ أُوْلىِ الْارْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُواْ عَلىَ عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَ لَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یخُْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَ تُوبُواْ إِلىَ اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکمُْ تُفْلِحُونَ(نور، 31)

و به زنان با ایمان بگو چشمهاى خود را (از نگاه هوسآلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را- جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند و (اطراف) روسرىهاى خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود)، و زینت خود را آشکار نسازند مگر براى شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدر شوهرانشان، یا پسرانشان، یا پسران همسرانشان، یا برادرانشان، یا پسران برادرانشان، یا پسران خواهرانشان، یا زنان همکیششان، یا بردگانشان [کنیزانشان]، یا افراد سفیه که تمایلى به زن ندارند، یا کودکانى که از امور جنسى مربوط به زنان آگاه نیستند و هنگام راه رفتن پاهاى خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود (و صداى خلخال که برپا دارند به گوش رسد). و همگى بسوى خدا بازگردید اى مؤمنان، تا رستگار شوید!

از آنجا که زنان بسیار لطیف و عاطفی هستند، لذا از این جهت بسیار در معرض گناه قرار دارند. چراکه این خصلت زنان و خصوصیات زنانه آنها باعث می شود تا آن ها علاقه خاصی به نشان دادن زیور آلات خود به دیگران داشته باشند.

قال رسول الله(ص)

ویلٌ للنساء من الاحمرین: الذهبِ و المعصفرِ.(7)

وای به حال زنان از دو چیز رنگین: طلا و لباس رنگین(قرمز).

و حتی زنان از آنجا که بدنی زیبا دارند، علاقه مند هستند تا این اندام را به دیگران نشان داده و آن را نوعی برتری و فخر فروشی می دانند.

ولی متاسفانه زن ها هیچ توجهی به اثرات منفی و سوء اجتماعی آن ندارند، و نمی دانند که این کار آن ها چه بلایی بر سر مردان می آورد.

از این رو حضرت رسول اکرم(ص) در مورد زنان و خطر آن ها برای مردان می فرمایند:

ما تُرِکَ بعدی فتنهٌ اَضَرَّ علی الرجالِ من النساء.(8)

بعد از من هیچ فتنه ای بر مردان زیان آور تر از زنان نیست.

و به همین علت ها می باشد که در روایات وارد شده:

قال رسول الله(ص)

ان اقلّ ساکنی الجنّه النساء.(9)

کمترین ساکنان اهل بهشت، زنان هستند.

?

?